คงปฏิเสธไม่ได้ว่าฉากเลิฟซีนในละครไทยคือ จุดขาย ที่มีไว้กระชากใจคนดูเพื่อให้เข้าถึงอารมณ์ความรักระหว่างพระนาง ยิ่งเรื่องไหนที่พระเอกนางเอกเป็นศัตรูกันตั้งแต่ต้นเรื่อง ฉากเลิฟซีนในเรื่องนั้นก็ยิ่งทำให้คนดูต้องนอนจิกผ้าห่มกันเป็นแถว
ยิ่งพระเอกเคียดแค้นซาดิสท์ตบจูบล่วงละเมิดนางเอกมากเท่าไหร่ คนไทยยิ่งชอบใจมากยิ่งขึ้นเพราะรู้ว่ายังไงซะคู่นี้ก็ต้องลงเอยกันด้วยดีในตอนจบ
ค่านิยมชมชอบฉากเลิฟซีนเร่าร้อนในละครไทยมีมาตั้งแต่สมัยนิยายที่ถูกถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือและพัฒนามาเป็นละครวิทยุ เพื่อให้คนอ่านคนฟังจินตนาการได้อย่างโลดโผน แต่เมื่อโลกหมุนเร็วเกินไป คนไทยยุคใหม่กลับเสพสื่อที่ไม่สร้างสรรค์ มีทางเลือกในการรับสารที่หลากหลายขึ้น พฤติกรรมความก้าวร้าวรุนแรงก็แสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด
คดีล่วงละเมิดทางเพศก็เพิ่มสูงขึ้นทุกวัน เมื่อสังคมไทยตกอยู่ในยุคมืดบอดทางด้านจิตใจ จึงเกิดคำถามขึ้นว่า จริงหรือเมื่อละครไทยชี้ให้เห็นว่า ความรุนแรงในฉากเลิฟซีนของพระนางจะจบลงด้วยความรัก ทางด้านนักวิชาการได้ออกมาวิงวอให้ผู้จัดทั้งหลายแสดงความรับผิดชอบต่อสังคมด้วยการไม่นำเสนอฉากเลิฟซีนที่แสดงความก้าวร้าวเพราะเชื่อว่า การข่มขืนไม่ได้นำมาซึ่งความรักแน่นอน
การนำเสนอฉาก ตบจูบ ข่มขืน ของพระนางแล้วนำมาซึ่งความรัก มีตั้งแต่ในยุคของวรรณกรรมเฟื่องฟู เนื่องจากคติชายใหญ่กว่าหญิง ซึ่งเป็นค่านิยมของคนไทยมาตั้งแต่สมัยอดีต เมื่อย้อนกลับไปส่วนใหญ่วรรณกรรมจะเป็นการขืนใจโดยใช้คาถาอาคมมากกว่าใช้แรงในการบังขับข่มเหงผู้หญิง
การจี้ให้ผู้จัดออกมาแสดงความรับผิดชอบต่อสังคมโดยการรื้อค่านิยมข่มขืนแล้วรักกันของพระนาง หลายฝ่ายเชื่อว่าเป็นการลดทอนพฤติกรรมความก้าวร้าวของเยาวชนคนรุ่นใหม่ได้อีกทางหนึ่ง ซึ่งประเด็นนี้จะมีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนคงต้องอาศัยมุมมองและวิจารณญาณของเหล่าบรรดาผู้จัดในเมืองไทยร่วมด้วยช่วยกันอีกทาง
การรื้อรากเง้าพฤติกรรมการดูละครของคนไทยนับว่าเป็นเรื่องยาก ทางด้านผู้จัดละครก็ต้องอยากให้ละครที่ตัวเองสร้างมีเร็ทติ้งที่นำไปสู่ผลประการด้านกำไร ฉะนั้น หากอยากแก้ไขพฤติกรรมความก้าวร้าว การล่วงละเมิดทางเพศ หลายภาคส่วนต้องร่วมมือกัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถาบันครอบครัวซึ่งถือเป็นสถาบันแรกที่จะช่วยขัดเกลาและปลูกฝังค่านิยมใหม่ให้กับเยาวชนไทย มากกว่าการมุ่งไปที่ใครคนใดคนหนึ่งว่าเป็นต้นตอของปัญหาความรุนแรงในสังคม
ที่มา: Mono29TV
