สมาชิกในเว็บไซต์พันทิพดอทคอมท่านหนึ่ง มาบอกเล่าเรื่องราวของตัวเองจากการโดนคนที่แอบชอบพูดจาดูถูกและไม่เห็นค่า เกิดเป็นแรงผลักดันทำให้ตัวเขาเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น และดีขึ้นมากๆ แอดมินได้อ่านเรื่องราวแล้วประทับใจจนอยากจะนำมาแชร์ เพื่อเป็นกำลังใจให้อีกหลายๆ คนที่คิดอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองกันจ้า!! 

02-17

“โอเคครับแนะนำตัวกันก่อนชื่อเจนะครับผม ตอนนี้ก็อายุ 20 ปีแล้วครับเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยกรุงเทพ เริ่มแรกก่อนที่ผมจะลดความอ้วน ขอย้อนไปตั้งแต่ม.ต้นก่อน ผมเป็นผู้ชายเรียบร้อย (แถวบ้านเรียกตุ๊ด) ตั้งใจเรียน ไม่ได้ดูแลสุขภาพอะไร เพราะคิดว่าเรื่องสุขภาพมันไม่สำคัญ ตอนม.ต้นผมหนัก 88 กิโล อายุตอนนั้นแค่ 15 ปี โดนเพื่อนล้อตลอดทุกๆคำเหยียดหยาม เช่น กะเทยควาย คางคก หน้าปรุ ตัวดำ อ้วนดำ เหมือนตัวโน้นตัวนี้ผสมกันบ้างละ ถามว่าเสียใจไหม เสียใจแต่ร้องไห้ไม่ได้เพราะมันคือความจริง ความจริงที่ว่าอยากให้ดูรูปครับ”

02-05

02-06

“เรื่องมันเกิดจากวันที่ผมไปกินหมูกะทะกับเพื่อนเพราะเลี้ยงส่งตอนจบ ม.3 บังเอิญไปเจอพี่ผู้ชายคนนึง ซึ่งหล่อมาก หน้าตาดี ผิวพรรณดี เป็นนักกีฬาโรงเรียน ผมก็รู้สึกว่าชอบพี่เขามากๆ บังเอิญที่พี่เขาเรียนโรงเรียนเดียวกับผม พอขึ้นม.ปลาย ก็เลยแอบมองพี่เขาตลอด แต่ก็เหมือนฟ้าจะเป็นใจอีกเพื่อนผมดันเป็นแฟนกับเพื่อนพี่เขาในกลุ่ม เวลาพักกลางวัน หรือ เวลาว่างๆก็ชอบไปนั่งเล่นแถวๆที่กลุ่มพวกพี่ที่ผมปลื้มเขานั่งกัน เราก็มองพี่คนนั้นไป โดนแซวกันไป พี่เขาเป็นผู้ชายแท้ๆ จึงไม่แปลกว่าทำไมพี่เขายิ้มและทำตัวเฉยๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ผมดันขึ้นไปไกลละ ยันแต่งงานเลยมั้ย ? <<< มโนล้วนๆ ไม่แปลกใจอีกอย่างคือว่าทำไมพี่เขาไม่สนใจ ไม่แยแส ไม่ดูดูดีอะไรเรา ดูสภาพกันเลย ตอนนั้นน้ำหนักก็เพิ่มขึ้นจากม.ต้น 88 กิโล เป็น 98 กิโล”

02-07

02-08

คนหน้าตาดี ดูดี นักกีฬายังไงก็ต้องชอบคนที่ดูดี วิน วิน ทั้งคู่อยู่แล้ว ผมเลยไม่คิดอะไรนอกจากแอบรักพี่คนนั้นเขาไปเรื่อยๆทุกวันๆ หวังว่าวันนึงเขาคงมองเห็นใจเราที่ผมชอบเขา ผมแอบชอบพี่คนนี้ถึง 4 ปี และไม่มองใครอีกเลยแม้แต่คนเดียว หวังอยากคบ อยากมีความรู้สึกดีๆร่วมกัน ทั้งๆที่ตัวเราเองก็รู้ว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยสักนิด พร้อมกับคำด่าอีกมากมาย ที่เพิ่มมาจากม.ต้น เช่น หนังหน้าอย่างใครจะเอา ชอบใครไม่ดูสารรูปตัวเองเลย จะสวยมากถ้าตัดหัวทิ้งบ้างละ

จนในที่สุด วันที่มันทำให้ผมเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองสาเหตุมันมาจากเหตุการณ์นี้ละครับ คือวันนั้นผมไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อน บรรยากาศตอนนั้นมันเงียบมาก ทำให้ผมสามารถได้ยินเสียงข้างนอกทั้งหมด

เพื่อน : อ้าวพี่ …ไปไหนอ่ะ ?
พี่ที่ผมแอบชอบ : ไปเรียนๆ
เพื่อน : พี่ … เจคิดถึงอ่ะ
พี่ที่ผมชอบ : ใครคือเจ ?
เพื่อน : ก็เพื่อนหนูไงที่มันชอบพี่อ่ะ
พี่ที่ผมชอบ : อ๋อ !!! อีกะเทยควายนั่นน่ะเหรอ 555

ใครด่าก็ช่าง มันไม่เจ็บเท่าคนที่เราชอบมา 4 ปี ผมแทบทรุดเมื่อได้ยินคำนั้น อยากจะร้องไห้เหมือนกัน แต่เราก็ร้องไม่ได้เพราะต้องขึ้นเรียนต่อ ผมนั่งซึมครุ่นคิดคำพูดของพี่คนนั้นอยู่ทั้งวัน จนตอนเย็นของวันนั้นผมเริ่มตัดสินใจเปลี่ยนแปลงตัวเอง ครั้งยิ่งใหญ่และไม่คิดว่าผมจะทำได้ด้วย ผมตั้งคำสัตย์กับตัวเองว่าจะผอม ดูดีกว่านี้เพื่อตัวเองและเหยียบย่ำคำด่านั้น

เริ่มเดือนที่ 1 ผมเริ่มกินไข่ต้ม 1 ฟอง และไม่กินอะไรอีกเลยทั้งวัน กลับมาบ้านกินน้ำวันละครึ่งแกลอน เพื่อขับถ่ายและฉี่ + อุจจาระบ่อยๆก
เริ่มเดือนที่ 2 ผมก็ทำเหมือนจากเดือนแรก แต่เพิ่มการออกกำลังกายโดยการกระโดดตบในห้องน้ำ วันแรก 50 ครั้งและเพิ่มไปเรื่อยๆวันละ 20 ครั้ง แตะเท้าสลับครึ่งนึงของการกระโดดตบต่อวัน บิดไปบิดมาให้ครบ 1 ชั่วโมงต่อวัน เวลาที่ผมออกกำลังกายคือเวลา 17.00 – 18.00 ในห้องน้ำเท่านั้นเพราะอากาศเวลานี้มันจะเริ่มอบอ้าว <<< จิตวิทยาล้วนๆ และทำให้เหงื่อออกมากกว่าปกติ
ปล.เดือนที่1และเดือนที่2 ที่ผมกินผมไม่แนะนำให้กินแบบนี้นะครับนอกจากจะทำร้ายตัวเองมากๆแล้ว ยังอ่อนเพลียอีกด้วย เคยเป็นลมคาบ้านตัวเองครั้งนึงด้วย
เดือนที่ 3 ผมเริ่มเปลี่ยนการกิน มื้อเช้าเวลา 7.00 – 10.00 เท่านั้นกินปลานิ่ง + ข้าวครึ่งถ้วยเท่านั้น
มื้อกลางวัน กินก๋วยเตี๋ยวน้ำใสไม่ใส่กระเทียมเจียวเน้นผัก
มื้อเย็น ห้ามเกิน 16.00 กินสลัดน้ำใสและออกกำลังกายเพิ่มจากเดือนที่ 2 มากขึ้นเรื่อยๆ
ผมใช้เวลาประมาณ 7-8 เดือนในการลดน้ำหนัก ทั้งการควบคุมอาหาร การออกกำลังกาย จนน้ำหนักเหลือ 49

เมื่อไปโรงเรียนประมาณต้นปีเปิดเทอมพอดี เพื่อนเกือบทุกคนว่า “เป็นเอดส์ป่ะ ? ติดยาเหรอ? กินยาลดความอ้วนอะไร? เครียดอะไรปะเนี่ย?”
หลายคนอาจจะคิดว่ามันขนาดนั้นเลยหรอ ลองดูตอนม.ต้นกับม.ปลายและมาเทียบกับรูปข้างล่างนี้ครับ

02-10

02-11

อย่างที่เห็นละครับผมลดน้ำหนักจนเหลือแค่ 49 แต่มันก็ยังไม่สมส่วน ไม่พอดี เพราะว่าเพื่อนหลายคนรวมถึงคนรอบข้างก็บอกว่า “ผอมเกินไปไหม เหมือนเป็นโรคเลยนะ” ผมเลยตัดสินใจตามใจปากอยู่พักนึงและก็ควบคุมอาหารให้คงที่ด้วยปัจจุบันก็น้ำหนัก 59-62 ขึ้นลงไม่เกินนี้ครับ

02-16

02-12

พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ คนไหนที่อยากจะลดน้ำหนัก ผมมีทริคส่วนตัวครับ
1 .หาแรงบันดาลใจที่จะลดน้ำหนักให้เจอ หรือมีไอดอลต้นแบบ คำด่า คำเหยียดหยามมากมายก็คำสัญไม่แพ้กันสามารถนำมาใช้ได้
2. ลดเพื่อใคร ถ้าเพื่อคนที่เขาไม่รักเรา ทำยังไงก็ไม่มีประโยชน์ แต่ส่วนตัวผมทำเพื่อประชดพี่คนนั้นและหาให้ได้ดีกว่า
3. เป็นข้อที่ผมคิดว่ามันยากมากๆและยากที่สุด อดใจกับสิ่งที่เคยกินให้ได้และดูรายการอาหารที่อร่อยๆเพื่อทำให้ท้องเราหิวมากขึ้นแต่เราห้ามกินเด็ดขาด ย้ำ !!! ห้ามกินเด็ดขาด หักดิบให้ได้เมื่อเราหิวมากๆท้องก็จะร้อง คนส่วนที่ลดน้ำหนักจะตายกันตรงนี้ละอดใจไม่ไหวแต่ถ้าทำได้จะเวริคมากๆ
4. ออกกำลังกายสำคัญมากๆครับ ถ้าเราอดแต่อาหาร ไม่ออกกำลังกายก็เหมือนเราชงนมให้เด็กแต่ไม่เขย่าครับ <<< ลองคิดตามดู แหะๆ
5. เมื่อลดลงมาได้แล้วอย่าฉลองการลดน้ำหนักด้วยหมูกะทะหรือของที่ทำให้อ้วนมากกว่าเดิม
6. เมื่อท้อใจ เหนื่อย ไม่ไหว ไม่มีกำลังใจให้กลับไปดูข้อ 1 ใหม่ครับสู้ๆ
โดนด่าเก็บไปคิดได้ครับคิดมี 2 แบบ คิดไปตอกย้ำตัวเอง หรือ คิดแล้วเอาไปปรับปรุงให้ดีขึ้น

02-15

สุดท้ายหนุ่มหล่อท่านนี้ยังฝากข้อความถึงอดีตผู้ชายที่แอบชอบคนนั้นไว้อีกว่า
“ฝากถึงพี่คนนั้นที่ผมแอบชอบนะครับ เมื่อก่อนผมอาจจะเป็นของเล่นของพี่ แต่ตอนนี้ผมเป็นของเล่นราคาแพงที่พี่ไม่สามารถซื้อได้แล้วครับ”
เป็นไงล่ะ สุดยอดไปเลยใช่ไหมละครับ!! 

ขอขอบคุณ คุณสมาชิกหมายเลข 872508 จากเว็บไซต์พันทิพดอทคอม 

เรื่องน่าสนใจ


Verified by MonsterInsights