แชร์สนั่น นิทานชายหาปลา ของบุ๋งกี๋ ภรรยา จา พนม ไม่ต้องสืบว่าหมายถึงใคร 

วันหนึ่ง ชายหาปลา เกิดเหนื่อยล้า หยุดหาปลา หยุดให้ ทุกๆอย่าง สิ่งที่ตามมาคือ ทุกคนในครอบครัว เริ่มเดือดร้อน เริ่มโทษชายหาปลา ว่าทำให้ทุกคนต้องทุกข์ใจ และทนทรมานกับความหิวโหยเดือดร้อน ทุกคนต่างพากันขาย ข้าวของ ที่ดินที่ชายหาปลาหามาได้

ที่เป็นแบบนี้ เพราะในครอบครัว ไม่มีใครหาปลาเป็น ไม่มีใครทำอาชีพ ทุกคนคอยแต่เฝ้ารอคอยชายหาปลา หาอาหารมาให้กิน และหยิบยื่นเงินให้

ที่แย่ไปกว่านั้น น้องสาวแสนสวย ไม่ยอมทำอะไร แถมยังโทษชายหาปลาว่า

ถ้าพี่ไม่หาปลามาเลี้ยงครอบครัวไม่ไปขายปลาอีก สามีของฉันจะทิ้งฉันไป ฉะนั้นถ้าพี่ไม่อยากให้ฉันและสามีต้องเลิกกัน พี่ต้องออกไปหาปลา เพื่อมาเลี้ยงฉัน สามีของฉันและทุกคน เหมือนเดิม พี่ต้องเข้าใจว่า สามีของฉันทำอะไรไม่เป็น และเขาเริ่มขายสมบัติ ที่พี่หามาได้ไปทีละชิ้น ทีละชิ้น จนจะหมดอยู่แล้ว สามีของฉันเป็นคนที่ขี้เกียจ และยังเห็นแก่ตัวอีก แต่ฉันก็รักเขามาก ถ้าพี่ไม่อยากให้ฉันต้องเสียใจและเสียสามีไป จงกลับไปหาปลามาเลี้ยงทุกๆคนดังเดิม

สุดท้าย ชายหาปลา จึงตระหนักได้ว่าเราเลี้ยงทุกคนมาผิดโดยตลอด ทำให้ทุกคน หาเลี้ยงชีพตัวเองไม่ได้ หาปลาเองไม่เป็น
แล้วถ้าวันหนึ่งเกิดเราไม่อยู่ขึ้นมาละ คนเหล่านี้จะอยู่อย่างไร เขาจะหาเลี้ยงชีพได้ไหม
เขาจึงลอง หยุดหาปลา และไม่หาเลี้ยงพี่น้องคนใดอีกแล้ว

สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ความแตกแยก ความปวดร้าว ทุกๆคนเฝ้าโทษชายหาปลา และต่อว่าชายหาปลา และเริ่มนำไปจนถึงความจัดแย้งต่างๆนานา และเที่ยวบอกใครต่อใครว่าชายหาปลา ไม่เคยให้อะไรกับทุกคน ทำให้ทุกคนต้องลำบาก

ตอนจบของเรื่อง ชายหาปลาเลือที่จะเดินจากไปอย่างเงียบๆ ไม่ตอบโต้หรือพูดอะไรทั้งนั้น ในใจคิดเพียงว่า เราหาทรัพย์สมบัติให้ทุกคนมากพอแล้ว และถ้าทุกคนอยากได้ อยากขายอะไร เราจะยกให้ทุกๆอย่าง ไม่เรียกร้องอะไรมาเป็นของตนทั้งนั้น จะขอมอบทุกอย่าให้

ชายหาปลารู้เพียงว่า ตนเองเป็นคนผิด จะไม่ขอโทษใครทั้งนั้น เพราะเราเลี้ยงทุกคนให้ช่วยเหลือตนเองไม่เป็น หาอาหารเองไม่เป็น เราผิดเอง ที่ทำร้ายทุกคนทางอ้อม
อ่านเป็นอุทาหรณ์ นะคะ จะได้ไม่ทำร้ายคนที่คุณรักทางอ้อม. ขอบคุณค่ะ