จากรายงานของ The Washington Post อัลเฟรด โพสเทลล์ อดีตนักกฎหมายจากฮาวาร์ดต้องตกอับจากคนที่ใช้ชีวิตหรูหรากลายเป็นคนไร้บ้านหลังถูกโรคจิตเภทเล่นงาน
โพสเทลล์เกิดในปี 1948 ในครอบครัวที่แม่เป็นช่างเย็บผ้า และพ่อที่เป็นช่างซ่อมและติดตั้งกันสาด หลังจบมัธยมเขาทำงานไปด้วยพร้อมกับเรียนในระดับอนุปริญญา ก่อนสอบเป็นนักบัญชีได้ และได้งานเป็นผู้จัดการฝ่ายตรวจสอบบัญชี ซึ่งทำเงินให้เขาราว 5 หมื่นเหรียญสหรัฐฯต่อปี ซึ่งถือเป็นเงินที่เยอะมาก
แต่เขาไม่หยุดเพียงแค่นั้น เขาลงเรียนด้านเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแมรีแลนด์ และก่อนที่เขาจะจบการศึกษา เขายังได้สมัครเข้าเรียนกฎหมายที่ฮาร์วาร์ด และได้การตอบรับ
ในหนังสือรุ่นของสำนักกฎหมายฮาร์วาร์ดในปี 1979 ซึ่งมีหลายคนที่ประสบความเร็จอย่างมากมายทั้ง จอห์น โรเบิร์ต ที่ได้กลายเป็นผู้พิพากษาสูงสุดของสหรัฐฯ, เรย์ แอนเดอร์สัน รองประธานบริหาร NFL สมาคมอเมริกันฟุตบอล และอัลเฟรด โพสเทลล์
“มันเป็นโศกนาฏกรรม และเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากๆ” ไปเปอร์ เคนท์-มาร์แชลล์ เพื่อนร่วมรุ่นของ โพสเทลล์กล่าว “เพราะในโรงเรียนกฎหมายเขาถือเป็นหนึ่งในนักเรียนระดับท็อป ที่ทั้งฉลาดและมีเสน่ห์มากๆ”
หลังเรียนจบเขาได้ทำงานในสำนักงานกฎหมายที่ได้รับการยอมรับมากๆ แห่งหนึ่งโดยเขายังเป็นพนักงานผิวดำคนเดียวของสำนักงานและด้วยประสบการณ์ในด้านบัญชีทำให้เขาได้รับหน้าที่ในการดูแลด้านภาษี
“เขามีของหรูๆหลายอย่างเลยรวมถึงเรือที่เขาใช้ท่องเที่ยวไปทั่ว” ญาติคนหนึ่งของโพสเทลล์กล่าว “เขามีชีวิตที่ร่ำรวยมาก แต่ทันใดนั้นทุกอย่างมันก็หายไป ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น … ข้าวของที่เขามีมันหายไป มันบ้ามาก บ้าจริงๆ”
“การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องปกติ” ริชาร์ด บีเบาท์ ผอ.ศูนย์บำบัดอาการทางจิตที่ดูแลคนไร้บ้าน “Green Door” กล่าว “ผมรู้จักคนที่จบหมอด้วยคะแนนสูงสุด แต่สุดท้ายกลับต้องตกต่ำ ไม่ต่างจากเรื่องราวของ จอห์น แนช ใน ′A Beautiful Mind′” (ภาพยนตร์ดังที่เล่าเรื่องราวของนักคณิตศาสตร์ที่ต้องประสบปัญหาในการใช้ชีวิตหลังป่วยด้วยโรคจิตเภท)
แม้แต่แม่ของเขาก็ไม่อาจหาคำอธิบายได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกชายของเธอเธอเล่าว่าลูกชายเอาแต่พูดว่าเขากำลังจะถูกจับและคิดว่าตำรวจกำลังตามล่าเขา จากนั้นเขาก็เลิกคบกับแฟนสาวไม่นานหลังจากที่ โพสเทลล์ เริ่มปรากฏอาการทางจิต
เมื่อแม่ของเขาคิดว่าเธอคงไม่อาจดูแลเขาได้อีกต่อไป เธอได้ส่งตัว โพสเทลล์ ไปให้ มาเรีย คาร์เตอร์ ศาสนาจารย์ในโบสถ์คริสเตียนใกล้บ้าน ที่ยอมรับเขาไว้ดูแลที่บ้านตัวเอง ซึ่งลูกสาวของ คาร์เตอร์ คิดว่า โพสเทลล์ อาจจะมาอยู่เพียงไม่กี่สัปดาห์ แต่ปรากฏว่าเขาต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เป็นสิบๆ ปี โดยใช้เวลาหมดไปกับการดูโทรทัศน์ และนั่งมองคนเดินไปมาในสวนสาธารณะใกล้ๆ
จากนั้นเขาเริ่มออกเร่ร่อนไปนั่งตามหน้าร้านเดิมๆ ทุกวัน จนเจ้าของร้านต้องสั่งห้ามไม่ให้เขาเข้าใกล้พื้นที่ร้าน นำไปสู่การดำเนินคดีทางกฎหมายกับเขา ทำให้เขาถูกจับกุมหลายครั้ง
แต่เขายังพอมีความหวัง ทีมรักษาอาการป่วยทางจิตที่ Green Door เริ่มให้การช่วยเหลือเขา เช่นเดียวกับองค์กร Pathways to Housing ที่คอยให้การช่วยเหลือคนไร้บ้าน และแม่ของเขาที่พยายามหาเงินเพื่อช่วยให้เขาพ้นจากการใช้ชีวิตข้างถนน แม้ว่าตัวเขาอาจจะไม่เห็นว่าการใช้ชีวิตแบบที่เป็นอยู่จะเป็นปัญหาอะไรก็ตาม
