เมื่อเวลา 11.30 น. วันที่ 24 สิงหาคม เจ้าหน้าที่ตำรวจ อำเภอสูงเนิน ได้ร่วมกันสอบปากคำ นายแมน (นามสมมติ) อายุ 16 ปี ผู้ต้องหาก่อเหตุสะเทือนขวัญใช้เชือกรัดคอ นางสาวจอย (นามสมมติ) อายุ 15 ปี นักศึกษา ปวช.ปี 1 วิทยาลัยอาชีวะ จนเสียชีวิตภายในห้องนอนของบ้าน ต.สูงเนิน อ.สูงเนิน
โดยสภาพศพขึ้นอืด เสียชีวิตมาแล้วไม่ต่ำกว่า 2 วัน เจ้าหน้าที่พบศพเมื่อช่วงเช้าวันนี้ จากการตรวจสอบสภาพสวมเสื้อยืดตัวเดียว ท่อนล่างเปลือยเปล่า มีเชือกมัดมือไขว้ด้านหลัง และเชือกอีกเส้นรัดอยู่ที่ลำคอ อวัยวะเพศพบมีร่องรอยข่มขืนกระทำชำเรา
พ.ต.อ.วิวัฒน์ เปิดเผยว่า จากการสอบสวน นายแมน ผู้ต้องหา ทราบว่า อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันกับผู้ตาย มีบ้านพักห่างกันเพียง 100 เมตร อดีตเคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนสมัยเรียนประถมฯ และนายแมน ยังได้แอบหลงรัก นางสาวจอย เพราะมีรูปร่างหน้าตาดี กระทั่งช่วงกลางดึกวันที่ 21 ส.ค. นายแมน ได้ลักลอบปีนรั้วบ้าน นางสาวจอย เข้าไปซุกตัวอยู่ในห้องนอน โดยที่เหยื่อไม่รู้ตัว เนื่องจากกำลังใช้คอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ก เล่นเฟซบุ๊ก ส่งข้อความคุยกับแม่ และเพื่อนๆ อยู่บริเวณห้องนั่งเล่น
เมื่อกลับเข้าห้องนอน นายแมน จึงสบโอกาสพุ่งเข้าปลุกปล้ำ แม้เหยื่อพยายามร้องตะโกนให้คนช่วย แต่สู้แรงฝ่ายชายไม่ไหว นายแมน ใช้มือชกที่ใบหน้า และลำตัวจนสลบ จากนั้นนำเชือกที่เตรียมมามัดมือไขว้หลัง ทำให้นายแมน เกิดอารมณ์ทางเพศลงมือข่มขืน แต่ยังไม่สำเร็จความใคร่ เหยื่อดิ้นรนขัดขืนร้องเสียงดัง จึงใช้เชือกอีกเส้นรัดคอจนสลบแน่นิ่งไป
จากนั้นนายแมนได้หลบหนีพร้อมหยิบเอาคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ก และโทรศัพท์มือถือของผู้ตายไปด้วย โดยนำโทรศัพท์มือถือไปตระเวนขายได้เงินมาเพียง 300 บาท หลังก่อเหตุได้หนีไปกบดานที่บ้านเพื่อนในละแวกใกล้เคียง
กระทั่งช่วงเช้าวันนี้ (24 ส.ค.) ได้หวนกลับมาบ้านพัก เพื่อเก็บสิ่งของจำเป็นเตรียมหนีออกจากพื้นที่ แต่ไม่รอดถูกตำรวจจับกุมตัวได้ในที่สุด และดำเนินคดีข้อหาหนัก คือ ฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา ชิงทรัพย์ และข่มขืนกระทำชำเรา
ด้านมารดาของผู้ตาย อายุ 40 ปี พร้อมกับเพื่อน ได้เดินทางเข้าพบ พ.ต.ท.พลัฏฐ์ พนักงานสอบสวนเจ้าของคดี พร้อมให้การว่า ตนและลูกสาวไม่ได้อาศัยอยู่ด้วยกัน เนื่องจากตนต้องไปทำงานรับจ้างที่กรุงเทพฯ หาเงินส่งเสียเลี้ยงดูลูกเพียงลำพัง ส่วนสามีได้เลิกรากันไปก่อนหน้านี้หลายปีแล้ว ที่ผ่านมาน้องจอย มีพฤติกรรมดี ตั้งใจเรียน จึงเป็นความหวัง และกำลังใจ ที่ผ่านมาติดต่อพูดคุยโทรศัพท์ หรือติดต่อผ่านเฟซบุ๊กกับลูกสาว ช่วงเวลาก่อนนอนทุกวันเป็นประจำ
วันสุดท้ายที่ได้คุยกัน คือ วันศุกร์ที่ 21 ส.ค. เวลาประมาณ 20.00 น. ต่อมาพบความผิดปกติในคืนวันเสาร์ไม่สามารถติดต่อลูกสาวได้ แต่ก็ยังไม่ได้คิดว่าจะเกิดเหตุร้ายขึ้น จนเวลาล่วงเลยถึงคืนวันอาทิตย์ก็ยังไร้วี่แวว ติดต่อลูกไม่ได้ แม้พยายามติดต่ออย่างต่อเนื่อง จึงตัดสินใจลางาน เดินทางกลับมาหาลูกสาวที่บ้านพัก และก็ต้องใจสลาย เมื่อพบลูกสาวกลายเป็นศพเสียชีวิตคาห้องนอน ไม่คิดว่าคนในหมู่บ้านเดียวกันจะเป็นคนร้ายก่อเหตุสุดโหดเหี้ยมขนาดนี้
