ถั่วแระ เชิญยิ้ม เผย มุกตลกที่เล่นกันทุกวันนี้ไม่เคยมีใครจดลิขสิทธิ์ เชื่อ ในอนาคตตลกไม่มีวันตาย เพียงแต่งานจะเยอะหรือน้อย ก็ขึ้นอยู่กับฝีมือและความสามารถแต่ละคน บ่นน้อยใจทำงานรับผิดชอบสมาคมตลกคนเดียว ไม่มีใครสนใจ เผยเตรียมปลดตัวเองออกจากตำแหน่งนายกสมาคมตลก พร้อมแถลงข่าวเร็วๆ นี้…
หากถามถึงคำว่า ตลกคาเฟ่ กับเด็กสมัยใหม่ หลายคนอาจไม่ค่อยรู้จักแน่ๆ เพราะเมื่อก่อนวงการตลกนั้นเป็นยุคที่เฟื่องฟูมาก แต่มาจนวันนี้กาลเวลาเปลี่ยน อะไรก็เปลี่ยนไป วงการตลกเริ่มไม่ค่อยบูมเหมือนเมื่อก่อน
คนที่อยู่ในวงการนี้ได้ หากสังเกตแล้วจะมีเพียงแค่จำนวนไม่เยอะที่ชื่อเสียงของพวกเขายังติดลมบนและคนยังรู้จักอยู่ ล่าสุด “อาถั่วแระ เชิญยิ้ม” ผู้ที่คร่ำหวอดในวงการตลก อีกทั้งยังอยู่ในตำแหน่งนายก สมาคมศิลปินตลกแห่งประเทศไทยได้พูดถึงวงการตลกในยุคนี้ให้ฟังว่า
ช่วงนี้วงการตลกมีข่าวดราม่ากันบ่อย ในฐานะที่อาถั่วแระเป็นนายกสมาคม เราคิดยังไงบ้างกับประเด็นนี้?
“ไม่ต้องคิดอะไรครับ มันเป็นเพียงแค่กระแส ใครทำกระแสเท่านั้นเอง ตลกก็รักใคร่ปรองดองกันดี มันอยู่ที่ว่าตอนนี้ทุกคนทำมาหากิน ลิ้นกับฟันมันต้องมีบ้าง เด็กกับผู้ใหญ่ หรือว่าคนที่เราควรเคารพ เราควรทะนุถนอม ทำกันตามประเพณี แต่เราเป็นแค่ตำแหน่งนายก จะไปตัดสินว่าใครผิดใครถูกเราพูดไม่ได้ เรารู้กันอยู่แก่ใจว่าเราเป็นเด็ก เราควรนอบน้อมมั้ย เราเป็นผู้ใหญ่เราควรจะผ่อนปรนมั้ย แค่นั้นแหล่ะ
เพราะตลก ผมคิดว่าเค้าคุยกันรู้เรื่อง แต่ว่ากระแสตอนนี้เรื่องของโซเชียลมันไวไง บางทีมันล็อกคำพูด แต่งคำพูดกันทำให้อีกฝ่ายหนึ่งเสียได้ อีกฝ่ายดีได้ ฉะนั้นก็ต้องคิด วิเคราะห์ แยกแยะกันหน่อยว่าเรื่องราวมันเป็นอะไร มายังไงเท่านั้นเองนะในความคิดผมอ่ะ ไม่ได้อคติอะไรกับใคร เพียงแต่ว่าวันนี้เราทำให้ดีที่สุด”
มุกตลกมีการจดลิขสิทธิ์ไหม?
“ไม่มีใครจดนะ จะไปจดยังไง ศิลปินตลกมันเหมือนโดนสาปมาด้วยพ่อแก่ เพราะทุกคนจะเคารพรักพ่อแก่หมดทุกคน เพราะฉะนั้นมุกตลกที่เล่นกันมาก็จะอาศัยครูพักลักจำมากกว่า”
ปัญหาเรื่องเพลงที่เกิดขึ้น เค้ามีมาปรึกษาอาถั่วแระบ้างไหม?
“ไม่มีหรอกครับ เค้าเคลียรก์กันเอง เพระาผมไม่ใช่ผู้พิพากษา ตำแหน่งที่ผมได้มา เค้าก็อุปโลกขึ้นมาให้ผมมีหัวโขนที่จะต้องทำงานตรงนี้ให้กับสังคม เป็นเรื่องราวของจิตอาสา ซึ่งจะทำยังไงให้มันมีพลังเป็นหนึ่งเดียวกัน เพราะเราเป็นศิลปินตลก เราก็ทำได้แค่นั้น ส่วนเรื่องตีกัน ฆ่าฟันกันตายมันก็ยังไม่มี แต่กฎระเบียบมันมีอยู่แล้ว ว่าตรงไหนที่เราควรเข้าไปยุ่ง ตรงไหนที่เราไม่ควรเข้าไป”
คิดว่าในอนาคตความเป็นตลก หรือตลกอาชีพ มันจะตายไหม?
“มันไม่ตายหรอกครับ ตลกไม่มีวันตาย เหมือนนักร้องลูกทุ่งไม่มีวันตาย คำว่าไม่มีวันตายหมายถึงมันอยู่ในหัวจิตหัวใจของพี่น้องประชาชนอยู่แล้ว แต่ลักษณะการทำงานมันจะบูมมั้ย มันจะพลิกกลับมาอีกมั้ย จะเป็นยุคทองมั้ย ผมคิดว่ามันยาก มันยากด้วยเรื่องราวของกฎหมาย ยากด้วยเรื่องราวของคน ที่เค้าบังคับให้เราทำมาหากิน”
“พูดตรงๆ เลยนะ มันเป็นลูกโซ่มันเป็นวัฏจักรของวงจรชีวิตของบ้านเมือง ไม่มีบ่อนเงินมันก็ไม่สะพัด คนเล่นการพนันมัน มีได้ มีเสีย มันสามารถที่จะเอาเงินอันนั้นมาปรนเปรอ แต่บ่อนก็ไม่มี นักการเมืองก็ไม่มี พ่อค้าประชาชนได้เงินจากที่คนเล่นได้ มันก็ไม่มีจะเอามาทำธุรกิจ ทำให้หมดไป เราไม่ได้โทษบ่อนหรอก แต่ว่าเศรษฐกิจมันโดนบีบบังคับให้อยู่ในร่องในรอย มันกระจายไปไหนไม่ได้ ถามว่าทำไมต้องให้มีการพนันเหรอ มันก็ไม่ดี มันขาดหายไปคือตรงนี้ไง เพราะเงินมันไม่สะพัด เลยทำให้เป็นปัญหาลูกโซ่”
“ออกกฎหมายว่าเด็กอายุต่ำกว่า 18 ห้ามเข้า ให้ปิดตอนเที่ยงคืน แขกที่ไหนมันจะมาเข้า ความจริงแล้วคาเฟ่มันเป็นแขกครอบครัวเข้าตอนหัวค่ำ ดึกหน่อย 2-3 ทุ่มเค้าก็ไล่ลูกกลับบ้านไปนอน คนจะแน่นก็คือ ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ และเด็กอายุต่ำกว่า 18 เข้าได้ แต่นี่ห้ามหมดเลยทุกอย่าง มันก็เลยไม่เป็นฟันเฟือง อันนี้คือปัญหา ถามว่าตลกจะมีมั้ยในต่อไป ตอบเลยว่ามี แต่ไม่ใช่ยุคทอง”
ทุกวันนี้การทำงานยากขึ้นกว่าเดิมไหม?
“ยากขึ้นกว่าเดิม ตลกที่ไม่ดังทำยังไง ตลกที่โนเนมพอจะมีชื่อว่าเป็นตลกได้จะเอาที่ไหน เค้าก็เล่นไม่ได้ ไม่มีที่ลง หมูกระทะก็ไม่มี คาเฟ่ก็ไม่มี ทีวีก็ไม่จ้าง เพราะเค้าจ้างแต่ตัวดังๆ ที่ติดลมบนแล้ว คนที่ไม่ดังจะตายมั้ยล่ะ”
แล้วทางสมาคมมีช่วยเหลือยังไง?
“จะช่วยยังไงล่ะ ก็นี่แหล่ะมันต้องเป็นนโยบายของนายกฯ ว่าจะทำยังไง เราก็ต้องหารายได้เสริมให้กับพวกเค้า แต่พวกเค้าจะทำกันมั้ยล่ะ ตลกดื้อนะ ทำไมไม่เริ่มจากสิ่งเล็กๆ ล่ะ เค้าไม่ค่อยคิดกัน ทุกสิ่งอย่างต้องเริ่มจากการไต่เต้า แต่เค้าไม่ค่อยไต่กัน ผมกว่าจะสร้างฐานะขึ้นมาได้
เมื่อก่อนผมก็ไม่มี กว่าจะได้มาขายก๋วยเตี๋ยวตรงนี้ กว่าจะเอาก๋วยเตี๋ยวมาขายและมีชื่อเสียง ก็ต้องฟันฝ่าอุปสรรคมาเป็นสิบๆ ปี แต่เค้าคิดว่าเค้าเป็นตลกดีกว่า เป็นลิเกดีกว่า ต่างคนต่างมอง มุมมองมันเยอะ จะให้ผมทำยังไง ผมก็เหมือนพวกเค้านี่แหล่ะ เพียงแต่เรามีวิสัยทัศน์มากน้อยขนาดไหน เพื่อที่จะทำให้ตลกเชื่อเราได้มั้ย ตลกไม่เคยเชื่อเราหรอก มันยากตรงนี้”
ทุกวันนี้มีการติดต่อพูดคุยกันกับตลกเหมือนเดิมไหม?
“ก็มีไลน์คุยกัน มีข่าวสารบ้านเมืองเกี่ยวกับสมาคมเราก็ส่งให้กัน”
เรื่องที่มีปัญหากับระหว่าง แจ๊ส ชวนชื่น กับยาว อยุธยา ทำให้ดูเหมือนว่าตลกจะแบ่งเป็นสองฝ่าย มันจะมีเรื่องนี้เกิดขึ้นจริงไหม?
“มีไม่มีผมไม่รู้หรอก ผมพยายามทำให้ทุกคนเข้ากันให้ได้ พยายามทำให้ทุกคนมาดูในไลน์ พยายามทำให้ทุกคนมาเจอกัน โดยเป็นประเพณีว่า เดี๋ยววันที่ 13 เม.ย. มารดน้ำดำหัวผู้ใหญ่นะ วันไหว้ครูก็มาไหว้ครูกันนะ วันปีใหม่มากินเลี้ยงกันนะ มีการประชุมก็มากันนะ นี่คือหน้าที่เรา ส่วนเราจะไปชี้ชัดยังไง ให้ใครเค้าเป็นยังไง ทำไม่ได้ เพราะเราจะไปห้ามเค้าไม่ให้เล่นที่นั่นที่นี่ ให้มารวมกลุ่มตรงนี้ ทำงานตรงนี้ เค้าไม่เชื่อ มันยาก”
ทุกวันนี้ตลกวงใหญ่เยอะไหม?
“ไม่มีวงใหญ่แล้ว ไม่มีคาเฟ่เล่น จะมีวงใหญ่ได้ไง ก็แล้วแต่ใครจะจับกลุ่มกันได้ ใครจะท้อแล้วถอย ไม่มีท้อแล้วไม่ถอยนะตอนนี้ มีแต่ท้อแล้วก็ถอย ตลกใหญ่มีคณะใหญ่ๆ ดังๆ แล้วไปเล่นทีวี แล้วลูกน้องจะทำยังไงอ่ะ ไปถ่ายละครกลับมาไม่ทัน ลูกน้องกำลังขึ้นเล่น ต่างจังหวัดก็รับงานไม่ได้ เพราะลูกพี่ไปไม่ได้ติดละคร ติดรายการ แล้วลูกน้องทำยังไงล่ะ หัวไม่มาหาหางก็เขวสิ ก็ต้องยุบวง ก็ต้องเปลี่ยนคณะใหม่ ก็เล่นกันไป ตกลงหัวหน้าเก่าก็ไม่มาแล้ว”
อาถั่วแระยังรับงานเหมือนเดิม?
“ยังเป็นฟรีแลนซ์กันอยู่ ยังรับงานอยู่เรื่อยๆ เราก็สามารถไปดึงตัวนั่นนี่ที่เคยเล่นกับเรา ก็รับจ้างได้แล้ว และตอนนี้ทางสมาคมก็กำลังหากิจกรรมให้กับพวกตลก คือ ทำอัลบั้มมาชุดหนึ่ง เอาตลกมาร้อง ตอนนี้ทำเพลงร่วมสมัย เอาตลกมาร้องกันโจ๊ะๆ และให้เอาไปขายกัน เอาทุนมาคืนผมเอากำไรไป ขายไม่ได้ต้องแพงมาก แต่ก็ไม่มีใครทำ แล้วจะให้ผมทำยังไง
สาเหตุที่มันไม่ทำกันเพราะเค้าบอกว่าไม่มีพื้นที่แสดง แล้วผมจะไปขายที่ไหน ก็เลยกองไว้อยู่ที่สมาคม ก็ไม่เป็นไร ยุคนี้กำลังเป็นที่ชื่นชอบของรำวงร่วมสมัย รำวงย้อนยุค เราก็ทำขึ้นมา ก็ยังไม่มีผู้ว่าจ้างอีก เพราะผู้ว่าจ้างเราน้อยลง นี่ทำสไตล์นี้อยู่ แต่ก็มีงานนะ ไม่ใช่ไม่มีงาน คิวงานยาวถึงปีหน้า เราก็แบ่งค่าตัวให้ นี่เป็นทางออกของนายก”
มีแพลนปรับเปลี่ยนวงการตลกอีกไหม?
“ก็กำลังจะสับเปลี่ยนนายกครับ ไม่ไหวแล้วครับ เร็วๆ นี้แหล่ะครับ ผมคิดว่าจะเชิญไปแถลงข่าวให้หมดเลย รอฟังแถลงข่าวแล้วกันว่าเมื่อไหร่ เพราะว่าไม่ไหวแล้วจริงๆ ฟ้าแลบฟ้าร้องแล้ว เดี๋ยวมันมีฟ้าผ่า คือไม่ไหวแล้ว หมดไฟแล้วด้วย 10 กว่าปีที่ทำมา มันควรจะมีอัศวินม้าขาวมาช่วยเราบ้าง มันเหนื่อย มันท้อครับ มันไม่มีแขนมีขามาช่วยเรา
เราเดินไปคนเดียว โดนหนามตำ โดนเสี้ยนบาด กลับไปได้แม่บ้านคอยเยียวยา คนรอบข้างที่เป็นสมาชิก ที่เป็นสมาคม ไม่มีใครเหลียวแลดู และเราไม่ไหวครับ ก็ต้องสละตำแหน่งไป เร็วๆ นี้ กำลังคิดค้นหาทางอยู่”
แล้วจะมีใครยอมเป็นไหม?
“ก็ถ้าไม่มีใครยอมเป็นก็เผาเลย ปิดสมาคมไปเลย จะได้ไม่ต้องมีใครมาดูแล จะทะเลาะก็ทะเลาะไปเลย จะตายก็ตายกันไปเลย เพราะว่าตอนมีไม่มาดูแลกัน”
ปัญหามันเยอะ?
“เหมือนกันทุกครอบครัวแหล่ะ อยู่ที่ว่าหัวหน้าครอบครัวจะแข็งแกร่งขนาดไหน แต่เราก็ไม่ไหวเหมือนกัน บ้านผมก็มี ครอบครัวผมก็มี ทำไมผมไม่ดูแลครอบครัว ดูแลธุรกิจล่ะ เพราะทุกคนก็ดูแลครอบครัวหมด แล้วจะให้ผมไปดูแลใคร ให้ดูแลคุณเหรอ พวกคุณยังไม่มาดูแลผมเลย”
