หลังจาก นายภูชนก รักไทย อายุ 30 ปี ผู้สื่อข่าว สถานีโทรทัศน์ TNN 24 ล้มป่วยด้วยโรคมะเร็งตับ และได้ แอดมิทเข้าโรงพยาบาลเปาโล เมโมเรียล เนื่องจากปวดท้องหนักกะทันหันระหว่างทำข่าวนั้น
โดย นายภูชนก โพสต์ข้อความผ่านเฟสบุ๊คส่วนตัวว่า ทางแพทย์ได้ฉีดยาแก้ปวดและมอฟีนแล้ว แต่ไม่หาย จึงต้องแอดมิท เบื้องต้นมาจากผลของตับที่มันขยายบางส่วนไปเบียดกล้ามเนื้อไรสักอย่าง อาจอธิบายไม่เข้าใจมาก แต่ไม่ใช่ภาวะวิกฤตอย่างตับแตกเลือดออกอะไรแบบนั้น
ทั้งนี้ กระบวนการรักษามะเร็งยังไม่ตกผลึก ในเคสผมต้องขอบคุณหมอจากทาง โรงพยาบาลเปาโล เมโมเรียล และโรงพยาบาลวิชัยยุทธ ที่มีใจเมตตาดูแลทุกอย่างและวางแผนการรักษา ผ่านการประสานงานที่สำคัญ โดยนายแพทย์สิทธิ์เทพ ธนกิจจารุ ที่ท่านยื่นมือเข้าให้ความช่วยเหลือโดยที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ไปจนถึงค่าใช้จ่ายราคาพิเศษ
เราเชื่อเราสร้างกรรมหนักไว้ที่มาเอาคืนกับร่างกายเรา วันนี้โดนฉีดยาหลายเข็ม แขนพรุนเป็นข้าวโพดแทะแล้ว ฉีดมอฟีนเป็นระยะบรรเทาอาการปวด ถ้าปกตินี่คงพริ้มเลย แล้วก็ต้องโกนขนตรงขาหนีบ สาวไหนจะมาโกนเนี่ย อายจังเลย
ไฮไลท์สุด จะเป็นการทำ TACE ที่จะมีอาการแน่นมากประมาณ3-4ชั่วโมงหลังจากนั่น ความเจ็บจะตกค้างพอควร และคงต้องทำหลายครั้ง
โรคของเรามันมีแสงสว่างที่น้อยมาก แต่เราต้องคว้าไว้ เราไม่มีทางถอย ถอยก็ตายเลย มีแต่วัดกับมัน อธิษฐานถึงเจ้ากรรมนายเวร ถ้าจะมาเอาไปมาช่วยกันดีกว่า สังคมผีสังคมคนล้วนต้องการคนสร้างประโยชน์
นอกจากนี้ เขายังได้โพสต์ว่า “ผมจะมีชีวิตอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่”!! เป็นคำถามหลังจากที่หมอแจ้งว่าเป็นมะเร็งตับ คำตอบที่ได้มันทำให้ทรุด หลังจากนั้นยังไปพบอีก 4 หมอด้านตับและทางเดินอาหารที่ได้ชื่อว่าเป็นชั้นแนวหน้าของประเทศ มักจะถามคำถามเดิม คำตอบก็ใกล้เคียงกัน จนเริ่มที่จะกลัวการเข้าไปฟังการวิเคราะห์ของหมอ เพราะรู้ว่าจะต้องเจอหนักๆ
ช่วงที่รู้เรื่อง พยายามหาทางออก ขอความช่วยเหลือ ญาติรู้ใหม่ๆยังไม่มีหลักยัน ทุกคนก็ร้องไห้ ก็อดทนให้ดูเข้มแข็งเหมือนเดิม แต่แล้วคงเกิดจากความเครียด ตับเลยส่งเข้าโรงพยาบาลเร็วกว่าปกติ
ส่วนกำลังใจมาจากการกินจริงๆ เพราะขอให้กินได้เดินได้มันก็ต้องอยู่ได้ พื้นฐานการคิดง่ายๆ ที่เหลือเป็นผลกระทบของเคมีบำบัดซึ่งเอาเรื่อง เช่น ปวดหลังง่าย ป่วยง่าย เรี่ยวแรงน้อยลง ก็พยายามหาทางฟื้นมัน ทำไปแล้ว
ไม่ถามอีกแล้วว่าจะอยู่ได้นานเท่าไหร่ ไม่อยากรู้ แต่เชื่อว่ากินอยู่ให้ดี พักผ่อนดี จิตใจดี มีความเชื่อมั่น ก็จะอยู่ได้
มีความฝันชุดใหม่ จากการเป็น backpack journalism ที่หวังว่าจะเล่าเรื่องจากทุกมุมโลก
มีโครงการในใจที่คิดและต้องทำมัน สร้างความตระหนักให้สังคม ไม่งั้นจะมีคนแบบผมไม่หยุดหย่อน อันดับแรกต้องเข้าใจได้ด้วยตัวเอง หยุดมันก่อน สังคมไทยยังขาดเรื่องพวกนี้ มีแต่มาจบตอนท้ายที่การรักษา เราจะต้องเป็นพลังให้คนส่วนมากให้ได้
และมะเร็งไม่ว่าตรงไหน คนที่รอดเกินกำหนดหมอบอก คือ คนใจสู้ ได้คุยกับคนเป็นมะเร็งหลายคนเลยทีเดียว ผ่านมาได้ด้วยใจไม่ยอมแพ้ เราจะต้องมีโครงการที่ดี “มีใจ ก็ไม่แพ้”
ตัวเองยังไม่ได้ผ่านสถานการณ์ที่ทำให้วางใจ มันอยู่ในตัว แต่เชื่อว่ามันไปได้ มีกำลังใจมากมายที่จะอยู่ต่อ
ฉันจะดีขึ้น ฉันจะหาย ฉันจะฟื้นสภาพ ฉันต้องอยู่กับมันได้
ฉันจะมีชีวิตอยู่ !
เครดิตภาพจาก เฟสบุ๊ค Mee-Pooh Poochanok
