จากวันแรกที่ถูกจำกัดความว่าเป็น “นางเอก” เธอคือสาวลูกครึ่งที่แฟนละครต่างหลงรัก ด้วยแววตากลมโต แสนน่ารัก คนรู้จักในนาม “เจ้าแม่ละครเย็น” ..25 ปีผ่านไป “วิกกี้” กันตา ดานาว โลดแล่นเปลี่ยนผ่านความขึ้น-ลงของชีวิต จากคนดังที่ไม่เคยต้องยึดติด หันเหสู่ชีวิตงานประจำที่ถูกจำกัดในเรื่องของเวลา
ย้อนวันเก่า แรกเข้าวงการบันเทิง
สมัยก่อนโมเดลลิ่งจะชอบเดินสายตามโรงเรียนค่ะ ช่วงนั้นลูกครึ่งเริ่มได้รับความนิยม กำลังเป็นที่ต้องการ แต่มีนักแสดงที่เป็นลูกครึ่งไม่มาก แล้ววิกกี้เรียนโรงเรียนนานาชาติ เลยทำให้เราได้รับโอกาสดีๆ ทางโมเดลลิ่งก็เข้ามาถ่ายรูป ชวนไปแคสงาน ก็เริ่มมีงานถ่ายแบบ ถ่ายโฆษณา และได้รู้จักกับคนในวงการบันเทิงมากขึ้น จนทางบริษัทกันตนาชวนให้ไปเล่นละครค่ะ
ละครเรื่องแรก
ละครเรื่อแรกคือ “ทิวาหวาม” เป็นงานแสดงเรื่องแรกในชีวิต และต้องเป็นนางเอกด้วย ซึ่งตอนนั้นเราไม่มีประสบการณ์ด้านการแสดงเลย รู้สึกกดดัน และตื่นเต้นมาก เราเพิ่งอายุแค่ 16 ยังเรียนหนังสืออยู่ พอเข้ากองละครก็จะเกรงใจทุกคนในกองถ่าย
คือเราใหม่มากกับงานแสดง กลัวว่าจะทำให้นักแสดง และทีมงานคนอื่นเสียเวลา แต่โชคดีมากที่ทุกคนให้คำแนะนำ คอยสอน และเข้าใจเราเป็นอย่างดี พอผ่านพ้นมาได้ ก็รู้สึกว่าการแสดงสนุกดี ไม่ได้ยากอย่างที่เรากลัว ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี และมีฟีดแบคจากแฟนๆ ดีมาก ทำให้วิกกี้ได้มีงานละครต่อเนื่องมาเรื่อยๆ
ตัดสินใจถอยห่างจากวงการ
คือหลังจากแสดงละครได้ประมาณ 7-8 ปี วิกกี้ก็แต่งงานค่ะ และก็เริ่มใช้ชีวิตครอบครัว จริงๆ ช่วงแรกที่มีลูก ยังรับเล่นละครอยู่นะคะ พาเขาไปกองถ่ายด้วย ไปเลี้ยงลูกในกองถ่าย แต่พอลูกเริ่มเข้าโรงเรียน ก็ตัดสินใจหยุดการแสดง คือด้วยความที่เป็นแม่ เราอยากเห็นพัฒนาการของเขา อยากไปรับ-ไปส่งลูกที่โรงเรียนเอง
ต้องบอกก่อนว่ามันเป็นความตั้งใจของวิกกี้ตั้งแต่แรกว่าถ้ามีลูกอยากเลี้ยงลูกด้วยตัวเองค่ะ ถามว่าเสียดายไหมที่ทิ้งงานแสดง ณ ช่วงเวลานั้นที่ได้ตัดสินใจไป ไม่รู้สึกเสียดายเลยค่ะ เพราะตลอดระยะเวลาที่อยู่ในวงการ เราทำงานทุกวัน คงเป็นเพราะสมัยก่อนนักแสดงน้อยด้วย อาทิตย์หนึ่งถ่ายละคร 2-3 เรื่อง เราไม่เคยมีชีวิตตอนเด็ก หรือชีวิตวัยรุ่นแบบคนอื่นๆ เขา พอเข้ามหาวิทยาลัยแทบไม่ได้ไปเรียนเลย ไปสอบอย่างเดียว ทำให้ชีวิตไปเร็วมาก จนเรารู้สึกเหนื่อย และอีกอย่างเรามีครอบครัวมีลูกซึ่งเราตั้งใจจะทุ่มเททุกอย่างให้ เรามีลูก 2 คน ถ้าไม่ได้อยู่กับเขาตั้งแต่เล็กๆ เราจะพลาดโอกาสหลายๆ อย่างไป ทั้งระหว่างหัดพูด ฟันขึ้น หรือหัดเดิน เพราะฉะนั้นเลยไม่ได้รู้สึกเสียใจเลยค่ะ ที่ตัดสินใจแบบนั้น ตรงกันข้ามกลับรู้สึกว่าคุ้มค่าด้วยซ้ำ
กันตา ดานาว ในบทบาทของ “คุณแม่”
แรกๆ ใช้ชีวิตอยู่กับลูกอย่างเดียวเลยค่ะ ทั้งวันทั้งคืน พอลูกเริ่มเข้าโรงเรียนทำให้มีเวลาว่างเยอะขึ้น เลยได้ไปช่วยงานสามี แต่หน้าที่หลักคือรับส่งลูกจนลูกโต ลูกยังบอกเลยว่าให้แม่กลับไปทำงานได้แล้ว (หัวเราะ) จนตอนหลังได้มีโอกาสเข้าไปทำงานประจำที่คิงพาวเวอร์นับช่วงเวลาถึงตอนนี้ก็ 8 ปีแล้วค่ะที่ได้ทำงานประจำมา
เปลี่ยนงาน ปรับความรู้สึก
งานประจำกับงานแสดงแตกต่างกันเยอะมากๆค่ะ การทำงานเป็นพนักงานประจำ เขาจะมีเวลาที่แน่นอน และมีกรอบของงานที่ชัดเจน แล้วเราเคยทำงานอิสระมา พอมาทำงานแบบนี้ ค่อนข้างเครียด ไม่ชินกับกรอบที่เขาตั้งไว้ ต้องมีการตอกบัตรเข้า-ออก
ถ้าวันไหนฝนตก มีพายุ หรือน้ำท่วม เครื่องคอมพิวเตอร์เขาไม่ได้สนใจด้วยน่ะค่ะ เราก็จะโดนหักเงินตามกฎของบริษัท พอโดนบ่อยๆ ก็ทำให้เสียสุขภาพจิตนะคะ แต่ด้วยความที่เราอยู่ในวงการบันเทิงมา วงการสอนให้เราเป็นคนตรงต่อเวลา ไม่งั้นก็จะพลอยทำให้คนอื่นเสียเวลาไปด้วย
ซึ่งตรงนี้ก็ติดตัววิกกี้มา ทำให้เรื่องเวลาไม่ค่อยมีปัญหากับเราเท่าไหร่ แต่ที่มีปัญหาจริงๆคือกฎที่ค่อนข้างบีบเรา ว่าต้องกินข้าวตอนนี้ เข้างานตอนนี้ แต่พอทำงานไปได้สักพักใช้เวลา 3 – 4 เดือน ก็ปรับตัวได้ค่ะ เริ่มสนุกกับการทำงาน และทำให้เราได้รู้ว่าคนอื่นทั่วๆไปเขาใช้ชีวิตประจำวันกันยังไง ได้เรียนรู้เข้าใจคนอื่นๆรอบข้างมากขึ้นด้วย
2 ทายาทหนุ่มหล่อที่กำลังเนื้อหอม
ตอนนี้ลูกชายคนโตอายุ 21 ค่ะ ส่วนคนเล็ก 20 คนโตเรียนโรงเรียนตำรวจกำลังจะจบปีหน้า เป็นนายสิบตรี รับราชการตำรวจ ส่วนคนน้องเรียนปริญญาตรี และกำลังอยู่ในช่วงสอบเข้าโรงเรียนตำรวจแบบพี่ชายเขาค่ะ ถ้าเขาสอบได้ก็จะได้รับราชการแบบพี่เขา แต่ก็มีคนถามเยอะว่าลูกๆ จะเข้าวงการไหม
จริงๆ วิกกี้ตามใจเขาค่ะ ถ้าจริงจังเขาก็ยังไม่เคยพูดอะไร อย่างเมื่อตอนเด็กเราก็พาลูกๆ เข้ากองถ่าย ถ้าเกิดในกองบอกให้เขาทำอะไรเขาก็ทำ ไม่อิดออดนะ แต่ถ้าตอนนี้จะให้มาแสดงเต็มตัว รู้สึกได้ว่าลูกๆ เขายังเขิน เหมือนว่าตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าอยากทำอะไร ก็ให้เขาได้เรียนได้สอบในทางสายอาชีพ อย่างน้อยเขาก็ยังมีอาชีพสามารถดูแลตัวเองได้ ทำให้คนเป็นพ่อแม่หมดห่วงค่ะ ถ้าเขาไม่ชอบจะเปลี่ยนไปทำอย่างอื่นในอนาคต คราวนี้ก็ตามใจเขาเลยค่ะ
ที่มา แนวหน้า
