ตั้งแต่ไหนแต่ไร เรามักเห็นนิทรรศการเกี่ยวกับในหลวงรัชกาลที่ 9 อยู่เสมอ หากจะต่างกันออกไปก็ตรงที่จุดประสงค์ของการเล่าเรื่องในนิทรรศการนั้นๆ ว่าจะหยิบเอามุมใดของพระองค์ท่านมานำเสนอ ครั้งนี้ก็เช่นกัน เมื่อหอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร ได้จัดนิทรรศการภาพถ่ายฝีพระหัตถ์พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชขึ้น บริเวณชั้น 9 ตั้งแต่วันที่ 2 กันยายน 2560 – 7 มกราคม 2561 โดยรวมภาพถ่ายจากฝีพระหัตถ์กว่า 200 ภาพ ทั้งที่เคยเผยแพร่และไม่เคยเผยแพร่ที่ใดมาก่อนมาให้ชม
ภายในนิทรรศการนั้น จัดแบ่งเรื่องราวออกเป็น 3 ช่วงเวลา คือ ต้นรัชกาล กลางรัชกาล และปลายรัชกาล โดยภาพในช่วงต้นรัชกาล จะแสดงภาพที่พระองค์ทรงฉายพระราชโอรส พระราชธิดา ตั้งแต่เมื่อครั้งยังทรงพระเยาว์ รวมถึงยังมีภาพที่ทรงฉายสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ในรัชกาลที่ 9 ซึ่งทุกภาพเหล่านั้นทำเอาหลายคนหยุดยืนชมในพระสิริโฉมอยู่นาน
ขณะที่ภาพในกลางรัชกาล ที่พระองค์ทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจอย่างหนัก เพื่อให้ประชาชนชาวไทยอยู่ดีกินดี ภาพในช่วงนี้จึงสะท้อนให้เห็นการทรงงานในสถานที่ต่างๆ ผ่านภาพของประชาชนจากทั่วทุกสารทิศที่ต่างมาเฝ้ารอรับเสด็จในพื้นที่ซึ่งทรงงาน ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ห่างไกลและขาดแคลนความเจริญ
ส่วนภาพในช่วงปลายรัชกาลที่พระองค์แปรพระราชฐานไปประทับ ณ พระราชวังไกลกังวล ภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ก็จะเต็มไปด้วยเรื่องราวซึ่งเกิดขึ้นในสถานที่นั้น ดังเช่น ภาพสุนัขทรงเลี้ยง อย่างคุณทองแดง รวมไปถึงบรรดาสัตว์น้อยใหญ่ที่แวะเวียนไปมา
ที่่ผ่านมาเรื่องราวของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ผู้ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่เราๆ ได้รับรู้นั้น มักจะผ่านมาทางข่าวสาร ตัวหนังสือ หรือคำบอกเล่าของผู้เคยถวายงานใกล้ชิด แต่ภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ที่ปรากฏในนิทรรศการนี้ จะทำให้เราได้เห็นอีกหลายแง่มุมของพระองค์ด้วยตัวของเราเอง
ทั้งพระอัจฉริยภาพของพระองค์ที่ปรากฏบนภาพถ่าย ที่ล้วนตรึงคนดูเอาไว้ได้หมดสิ้น จนทำให้บางคนหยุดนึกคิด บางคนหยุดยืนยิ้ม บางคนหยุดถ่ายภาพเก็บเอาไว้ ซึ่งเชื่อว่านอกเหนือจะเป็นเพราะถูกความสวยของภาพสะกดไว้ เรื่องราวบนภาพเหล่านั้นยังเป็นเสมือนเครื่องบันทึกความทรงจำ ที่ทำให้เราได้เห็นสิ่งต่างๆ จากสายพระเนตรของพระองค์ พระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นที่รักและเทิดทูนยิ่งของพวกเรา
