ประชากรกว่า 590 ล้านคนในประเทศอินเดียถ่ายทุกข์เบาและหนักในที่แจ้ง เช่น ตามพุ่มไม้ ทุ่งหญ้า หรือในลำคลอง การถ่ายทุกข์ในที่แจ้งนำมาซึ่งปัญหาด้านสุขภาพโดยเฉพาะในเด็ก
โดยในแต่ละปี เด็กในประเทศอินเดียหลายแสนคนต้องเสียชีวิต จากโรคติดเชื้อโรคที่มากับของเสียจากร่างกายมนุษย์ นอกจากนั้นเชื้อโรคจากของเสียเหล่านี้ยังทำให้ครึ่งหนึ่งของเด็กอินเดียที่มีอายุต่ำกว่า 5 ขวบ มีพัฒนาการที่ไม่สมบูรณ์อีกด้วย สภาของเมืองอัห์มดาบาดในรัฐคุชราต จึงพยายามแก้ปัญหาดังกล่าว โดยให้เงินเพื่อจูงใจเด็กอินเดียให้เข้าห้องน้ำสาธารณะมากขึ้น
ทั้งนี้ พาหะที่นำเชื้อโรคแพร่ออกไปคือแมลงวัน โดยแมลงวันจะไปตอมของเสีย และแพร่เชื้อโรคไปสู่อาหารของมนุษย์ นอกจากนั้น น้ำยังเป็นพาหะของเชื้อโรคอีกด้วย เนื่องจากการถ่ายทุกข์หนักลงในลำคลองที่ผู้อื่นใช้อุปโภคบริโภคจะทำให้ติดเชื้อโรคจากน้ำดื่ม
ประชาชนที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดในเมืองอัห์มดาบาดมักถ่ายทุกข์หนักข้างรางรถไฟ ทั้ง ๆ ที่มีห้องน้ำสาธารณะจัดไว้ให้ โดยนาย อานิล ประจาปาติ หัวหน้าองค์กรพัฒนาสาธารณสุขแห่งรัฐคุชราตชี้ว่า ผู้คนไม่ยอมเข้าห้องน้ำสาธารณะเพราะเชื่อว่าในห้องน้ำสาธารณะมีแม่มดหมอผีอยู่ และจะลักพาตัวลูกหลานของพวกเขาไป นอกจากนั้นคนบริเวณนั้นส่วนมากมาจากหมู่บ้านเล็ก ๆ ห่างไกลความเจริญ จึงไม่เคยชินกับการเข้าห้องน้ำสาธารณะ
เจ้าหน้าที่สาธารณสุขของเมืองอัห์มดาบาดจึงเริ่มโครงการกระตุ้นให้คนเข้าห้องน้ำสาธารณะมากขึ้น โดยให้เงินเด็ก ๆ 1 รูปี (ราว 50 สตางค์) หรือให้ช็อกโกแลต 1 ชิ้น ต่อการเข้าห้องน้ำใน 1 วัน ทั้งนี้เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นอาจจะขยายโครงการโดยจะกระตุ้นผู้ใหญ่ให้เข้าห้องน้ำในระยะต่อไป ในตอนนี้ทางสภาท้องถิ่นหวังว่าเด็ก ๆ จะเป็นตัวกระตุ้นให้ผู้ใหญ่เข้าห้องน้ำอย่างเป็นนิสัยถาวร แต่ผู้คนบางส่วนบอกว่าห้องน้ำสาธารณะไม่สะอาดพอ และเด็กบางคนถูกห้ามใช้บริการ เนื่องจากพวกเขาใช้น้ำมากเกินไป
อย่างไรก็ดี ปัญหาเรื่องการถ่ายอุจจาระในที่แจ้งเป็นหนึ่งปัญหาใหญ่ของอินเดีย นายนเรนทรา โมดี นายกรัฐมนตรีอินเดียเองก็ได้เล็งเห็นปัญหาดังกล่าวและต้องการแก้ไขให้ลุล่วง และยังต้องการให้มีการสร้างห้องน้ำในบ้านทุกหลังภายในปี 2562 อีกด้วย แม้หลายฝ่ายจะมองว่าการสร้างห้องน้ำอาจไม่ได้ช่วยแก้ปัญหานี้อย่างเพียงพอ โดยควรมีการเปลี่ยนทัศนคติเรื่องการเข้าห้องน้ำมากกว่า
