เนื้อหาโดย Dodeden.com
ความสัมพันธ์ของมนุษย์ ไม่ว่าจะด้วยรูปแบบไหน สถานะใด มักส่งผ่านทางโซเชียล ในโลกออนไลน์ทักทายกันใน Facebook ชวนไปกินข้าวใน Twitter บอกรักใน Line การสื่อสารถึงกันผ่านทางโซเชียลเหล่านี้อาจดูสะดวกรวดเร็ว เหมือนๆ จะอบอุ่น เหมือนๆ จะ ใส่ใจ และเหมือนๆ จะสร้างสัมพันธ์ที่ดี (แต่ไม่) เพราะในที่สุดแล้วความห่างเหินจะค่อยๆ กัดกินความสัมพันธ์โลกที่เต็มไปด้วยข่าวสารและเรื่องราวของคนที่รู้จักและไม่รู้จัก เต็มไปหมด จนแยกไม่ออกว่าเรื่องไหนจริงหรือเท็จ… โซเชียลต่างๆ ในโลกออนไลน์ไม่ได้บั่นทอนความสัมพันธ์ในโลกความจริงเท่านั้น แต่มันอาจถึงขั้นทําลายความสัมพันธ์ได้แน่ๆ หากหมกมุ่นและให้เวลากับมันมากเกินไป…
ลดเวลาการติดหน้าจอ
อาจมีการตั้งกฏกันเล็กๆ น้อยๆ เช่น ระหว่างทานข้าวหรือดูทีวี จะไม่หยิบมือถือขึ้นมา จะมีกิจกรรมร่วมกันให้มากขึ้น ใช้เวลากับโลกโซเชียลให้น้อยกว่า ใช้เวลากับคนใกล้ตัว เพราะอีกฝ่ายคือบุคคลในโลกแห่งความเป็นจริง
ไม่ปกปิดหรือมีความลับต่อกัน
พูดคุยกันได้ทุกเรื่อง ปรึกษาและบอกเล่าเรื่องต่างๆ ให้กันฟัง เหมือนเป็นเรื่องปกติ ไม่เพียงแต่อีกฝ่ายจะคลายความสงสัย คุณเองก็จะสบายใจเช่นกัน
ไม่ตรวจสอบโซเชียลของอีกฝ่ายตลอดเวลา
หากคุณทําข้อสองได้ ข้อนี้อาจไม่จําเป็น แต่อย่างไรก็ตามก็ไม่ควรทําตัวเป็นนักสืบ เพราะแสดงถึงความไม่ไว้ใจ ระแวง จับผิด หากเกิดความสงสัยหรือรู้ข้อเท็จจริงในเรื่องที่อีกฝ่ายปกปิด ควรพูดคุยกันด้วยเหตุผลแบบซึ่งหน้าจะดีกว่าค่ะ
ให้อีกฝ่ายมีตัวตนในโลกโซเชียลของคุณ
เห็นหลายๆ คู่ มักจะปิดกั้นการมีตัวตนของอีกฝ่าย ไม่ให้เพื่อนในโซเชียลรู้ว่าคุณมีคู่แล้ว แสดงตนประหนึ่งว่ายังโสดอยู่ ซึ่งอาจเป็นสาเหตุให้บุคคลที่สามเข้ามาในชีวิตได้เพราะเข้าใจผิด คราวนี้แหละยุ่งแน่ๆ
ความรักที่แท้จริงต้องมีการสร้างความสัมพันธ์ มีความเอื้ออาทร เห็นใจ และค่อยๆ ผูกพันจนก่อเกิดเป็นความรักที่เหนียวแน่น หากต่างฝ่ายต่างติดสมาร์ทโฟนจอสี่เหลี่ยมในโลกโซเชียล เมื่อเงยหน้ามาในสักวันหนึ่งก็อาจจะมองไม่เห็นใครเเล้วก็ได้
