ลูกของพ่อทุกคนคงได้อ่านบันทึกจากภาพที่ชื่อว่า “ฉันไปได้” กันมาแล้วในโซเชียลมีเดียที่ถูกแชร์กระหน่ำ ซึ่งคัดลอกมาจากสัมภาษณ์ตอนหนึ่งของ “นายสวัสดิ์ วัฒนายากร” อดีตองคมนตรี และอดีตอธิบดีกรมชลประทาน ที่เล่าถึงการทุ่มเทพระวรกายทรงงานอย่างหนักของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ ในการเสด็จฯไปทรงงานยังพื้นที่ทุรกันดารโดยไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคในการเดินทาง โดยมีใจความว่า…
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ เสด็จฯไปทรงงานยังพื้นที่จริง ซึ่งเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์เป็นที่ทุรกันดาร บางแห่งข้าราชการยังไม่เคยไป หรือไม่กล้าไปเพราะกลัวอันตรายด้วยซ้ำ ถ้าวันไหนอากาศไม่ดี หากเป็นผู้ใหญ่ไปดูงาน ฝนมาก็เลื่อนหรือยกเลิก…แต่สำหรับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ ไม่มีคำว่า “ยกเลิก” เพราะอากาศไม่ดี
แถมยังเสด็จฯออกนอกเส้นทางเป็นประจำ ถ้าทีมถวายความปลอดภัยกราบบังคมทูลว่า “เสด็จฯไปไม่ได้ ไม่มีถนนตัดผ่านพระพุทธเจ้าข้า” พระองค์ท่านจะรับสั่งกลับมาทุกครั้งว่า…
“ฉันไปได้”
ทั้งที่หลายครั้งต้องพระราชดำเนินปีนป่ายไปบนภูเขา หรือพระราชดำเนินไต่ลงไปในหุบเหวที่เต็มไปด้วยโคลนตม ปลิง และทากจนค่ำมืดดึกดื่น หลายครั้งสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ตามเสด็จด้วย มีท่านพระองค์เดียวที่ดึงทากออกจากพระบาทได้ สิ่งเหล่านี้ถือเป็นเรื่องเล็กสำหรับในหลวง คืนหนึ่งผมได้ร่วมโต๊ะเสวย หลังจากที่พระองค์ท่านเสด็จฯไปทรงเยี่ยมราษฎรในพื้นที่ทุรกันดารแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พระราชกระแสรับสั่งที่ยังก้องอยู่ในหูของผมจนถึงทุกวันนี้คือ
“ที่เขายากจน ต้องมาทำมาหากินในพื้นที่แห้งแล้งเช่นนี้ ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะมา
แต่เพราะเขาไม่มีที่อื่นจะไป ที่ฉันช่วยเขา ไม่ใช่ว่าจะช่วยตลอดไป
แต่ช่วยเพื่อให้เขาได้มีโอกาสช่วยตัวเองต่อไป”
นับเป็นความโชคดีของคนไทยที่ได้เกิดและอาศัยอยู่บนแผ่นดินภายใต้ร่มพระบารมีของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ด้วยความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอย่างหาที่สุดมิได้ ในโอกาสนี้แพรวจึงขอนำ 20 ภาพ ที่บอกเล่าเรื่องราวการไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคในการเดินทางของ พระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ของแผ่นดิน ที่ทรงทุ่มเทพระวรกายปฏิบัติพระราชกรณียกิจเพื่อประชาชนคนไทยทุกคน ไม่ว่าจะอยู่ในที่แห่งใดบนขวานทองนี้
