ผู้ลี้ภัยแมคโดนัลด์ ปัญหาคนไร้บ้านที่สะท้อนภาพความเหลื่อมล้ำ ทางเศรษฐกิจของฮ่องกง
เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา ฮ่องกงกลายเป็นที่จับตามองจากทั่วโลก เมื่อเกิดกรณีที่หญิงไร้บ้านคนหนึ่งนอนเสียชีวิตอยู่ในร้านแม็คโดนัลด์โดยไม่มีใครสังเกตนานถึง 7 ชั่วโมง กลายเป็นการเปิดประเด็นให้ทั่วโลกหันมาสนใจกลุ่มคนไร้บ้าน ที่อาศัยพักแรมในร้านแม็คโดนัลด์ซึ่งเปิดตลอด 24 ชั่วโมง โดยคนไร้บ้านที่อาศัยแม็คโดนัลด์เป็นห้องนอนเหล่านี้ ถูกชาวฮ่องกงเรียกขานว่า “McRefugees” หรือ “ผู้ลี้ภัยแมคโดนัลด์”
อันที่จริงแล้วการใช้ร้านแมคโดนัลด์เป็นเหมือนโรงแรมชั่วคราว พบเห็นได้ในหลายประเทศในเอเชีย โดยเฉพาะจีนและญี่ปุ่น แต่ในฮ่องกงปัจจัยหลายๆประการ ทั้งการเป็นสังคมสูงวัย ค่าครองชีพและค่าที่พักอาศัยที่แพง รวมถึงความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจและรายได้ ทำให้ผู้ลี้ภัยแห่งแมคโดนัลด์มีจำนวนมากกว่าที่อื่นๆ โดยส่วนใหญ่เป็นคนสูงวัยที่ประสบปัญหาชีวิต ไม่มีครอบครัวดูแล และไม่สามารถหาเลี้ยงชีพได้ เนื่องจากปัญหาสุขภาพหรือปัญหาส่วนตัวอื่นๆ
แต่ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นคนไร้บ้าน หลายคนมีห้องเช่าเล็กๆเป็นของตัวเอง แต่พวกเขาเลือกที่จะใช้ร้านแมคโดนัลด์เป็นที่รวมตัว พบปะสังสรรค์กับคนไร้บ้านที่ไม่มีที่ไป และมีเวลาว่างมากมายสำหรับการพูดคุยปรับทุกข์ซึ่งกันและกัน ส่วนแม็คโดนัลด์เองก็บอกว่ายินดีต้อนรับคนเหล่านี้ และจะพยายามรักษาสมดุลระหว่างการโอบอุ้มเหล่าผู้ลี้ภัยแมคโดนัลด์ กับการดูแลลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการ ให้ได้รับความสะดวกสบาย
ฮ่องกงเป็นหนึ่งในประเทศที่มีความเหลื่อมล้ำสูงที่สุดในโลก ประชากร 1 ใน 5 และผู้สูงวัย 1 ใน 3 อยู่ใต้เส้นแบ่งความยากจน รัฐบาลมีเงินสวัสดิการเพื่อผู้ว่างงานเดือนละ 3,870 ดอลลาร์ฮ่องกง หรือ 18,000 บาท แต่เงินเดือนดังกล่าวไม่เพียงพอ สำหรับการใช้ชีวิตในเมืองที่ค่าครองชีพสูง อันดับต้นๆของโลกอย่างฮ่องกง และบ้านพักที่เป็นสวัสดิการของรัฐ ก็ไม่เพียงพอต้องต่อคิวยาวนับปี หลายคนจึงต้องใช้ชีวิตแบบคนไร้บ้าน หรือมีห้องเช่าในเซินเจิ้น ซึ่งอยู่ใกล้กับฮ่องกง แต่ก็ยังคงเดินทางเข้ามาใช้ชีวิตในฮ่องกงที่พวกเขารัก สัปดาห์ละ2-3 วัน โดยใช้แมคโดนัลด์เป็นโรงแรมชั่วคราว
ปรากฏการณ์ทางสังคมนี้ เป็นภาพสะท้อนหนึ่งของปัญหาเศรษฐกิจ และความไม่เท่าเทียมในฮ่องกง แต่ในอีกมุมหนึ่ง นี่ก็เป็นสิ่งที่สะท้อนว่าภายใต้ระบอบทุนนิยมเข้มข้นในฮ่องกง ก็ยังมีการเอื้อเฟื้อเปิดช่องว่างให้กับผู้ด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจเช่นกัน
